همه ی ما
بدون استثنا
کمی دیرتر
کمی زودتر یک دفعه ناگهانی
تمام میشویم.
یک روز همین خانه ای که سقف دارد خانه عنکبوت ها و لانه خفاش ها میشود
همین ماشینی که دوستش داریم زیر باران در یک گورستان ماشین زنگ میزند،
همین بچه هایی که نفسمان به نفس شان بند است میروند پی زندگیشان
حتی نمی آیند آبی بریزند روی سنگ مزارمان
قبل از ما میلیاردها انسان روی این کره خاکی راه رفته اند
مغرورانه گفته اند:
مگر من اجازه بدم!
مگر از روی جنازه ی من رد بشید.
و حالا کسی حتی نمیتواند هم استخوان های جنازه شان را پیدا کند که از روی آن رد بشود یا نشود!
قبل از ما کسانی زیسته اند که زیبا بوده اند دلفریب مثل آهو خرامان راه رفته اند زمین زیر پای تکان خوردن جواهراتشان لرزیده
سیب ها از سرخی گونه هایشان رنگ باخته اند و حالا کسی حتی نامشان را هم بخاطر نمی آورد
قبل از ما کسانی بوده اند که در جمجمه دشمنانشان شراب ریخته اند و خورده اند
سرداران و امیرانی که گرزهای گران داشته اند پنجه در پنجه شیر انداخته اند
از گلوله نترسیده اند و حالا کسی نمیداند در کجای تاریخ گم شده اند!
همه این کینه ها
همه این تلخی ها
همه این زخم زبان زدنها
همه این کوفت کردن دقیقه ها بجان هم
همه این زهر ریختنها
تهمت زدنها
توهین کردن ها به هم.
تمام میشود
از یاد میرود و هیچ سودی ندارد جز اینکه زندگی را بجان خودمان و همدیگر زهر کنیم اگر میتوانیم بهم حس خوب بدهیم کنار هم بمانیم و اگر نه راهمان را کج کنیم دورتر بایستیم و یادمان نرود که همه ما میمیریم
همه ما
بدون استثناء، کمی دیرتر.
کمی زودتر
یک دفعه
ناگهانی.
زندگی کنیم و بگذاریم دیگران هم زندگی کنند!
عظمت مقام معظم رهبری در آئینه کلام سپهبد شهید سلیمانی دکتر حاج سید حسین شفیعی
اند ,ها ,هم ,روی ,کنیم ,حالا ,حالا کسی ,اند و ,از ما ,اند که ,بوده اند
درباره این سایت